<<<< Wróć do przeglądania numerów <<<<

Journal of Clinical Healthcare ● No.2/2016

Abstract (ENG): The authors have presented the epidemiology of traumas and deaths on battlefield as well as characterised the preventable deaths and discussed the actions planned to limit the number of deaths within the TCCC guidelines. The authors have emphasised that around 60% of potentially preventable deaths on battlefields are caused by massive extremity haemorrhages. The pathophysiology and symptoms of hypovolemic shock have been presented.

Abstract (PL): Autorzy przedstawili epidemiologię urazów i zgonów na polu walki, scharakteryzowali znaczenie zgonów potencjalnie możliwych do uniknięcia, przedstawili działania mające na celu ich ograniczenie zawarte w Wytycznych TC3, podkreślili , że ok. 60% zgonów na polu walki potencjalnie możliwych do uniknięcia spowodowanych jest masywnym krwotokiem z kończyn górnych i dolnych, następnie omówili patofizjologię i objawy wstrząsy hipowolemicznego.

Abstract (ENG): The authors’ focus has been on the characteristics of medical rescue workers’ and battlefield rescuers’ activity. The authors have emphasised the fact that civilian rescue workers usually work in two- or three-strong teams and can rely on those next to them. Also, they usually have to cope with a variety of cases and their actions do not depend on the environment (like the light discipline). Every medical rescue worker can always get support from additional servicemen. For a tactical rescuer, the priority is to complete the military task rather than to provide medical help. Therefore, the aim is to utilise efficient tactics so as to prevent further casualties and avoid the crippling of forces. Battlefield rescuers work mostly alone and their equipment is limited to what a soldier can carry. The authors have characterised medical segregation applied by tactical rescuers, which consists on providing aid to the least serious casualties first. This has to do with the priority of completing the military objective.

Abstract (PL): Autorzy skupili się na charakterystycznych cecha działania ratownika medycznego i ratownika na polu walki, podkreśli fakt, że ratownicy cywilni zwykle nie działają samodzielnie - pracują w dwu- lub trzyosobowych zespołach (każdy ratownik medyczny zwykle może liczyć na wsparcie współpracowników), mają zwykle do czynienia ze stosunkowo dużą różnorodnością pacjentów, ich działania nie są uzależnione od warunków otoczenia (przestrzegania reżimu zaciemnienia) , a każdy ratownik medyczny zawsze ma możliwość wezwania dodatkowych służb. Natomiast priorytetem dla ratownika taktycznego nie jest udzielanie pomocy medycznej a wykonanie zadania bojowego. Celem jego działania jest więc dobra taktyka, która zapobiegnie powiększaniu się strat i osłabieniu oddziału. Ratownik taktyczny najczęściej działa sam, korzystając ze sprzętu ograniczonego właściwie tylko do tego, co żołnierz ma przy sobie. Autorzy scharakteryzowali ponadto segregację medyczną realizowaną przez ratownika medycznego, polegającą na udzielaniu pomocy w pierwszej kolejności osobom najlżej rannym co ma to związek z priorytetem jakim jest wykonanie zadania bojowego.

Abstract (ENG): The authors have discussed post-traumatic examination with regard to the characteristics of medical rescue and battlefield casualty care. The emphasis has been on the fact that medical rescue workers operate in teams and therefore have a clear-cut distribution of roles and duties. While the task of the team leader is to perform the preliminary patient examination, the other members have to obey the leader’s instructions pertaining to dressing the wounds. The authors proceed to characterising the subsequent phases of post-traumatic examination to be performed by medical rescue workers. Rescuers in tactical combat base their actions on entirely different assumptions. For them, the priority is to achieve the military objective by using the right tactics so they need to perform specific tasks at a specific time. The TCCC guidelines divided patient care in tactical environment into three phases. Furthermore, two procedures for post-traumatic examination on battlefields are distinguished. The article discusses those tactical phases and examination procedures in further detail.

Abstract (PL): Autorzy omówili badanie urazowe z uwzględnieniem specyfiki działań ratownika medycznego i ratownika na polu walki. Podkreślali, że ratownicy medyczni pracują w zespołach, w których istnieje klarowny podział ich obowiązków. Zadaniem kierownika zespołu jest przeprowadzenie całego badania wstępnego pacjenta, zaś celem działania pozostałych ratowników jest wykonywanie poleceń kierownika dotyczących bieżącego zaopatrywania stwierdzanych przez niego obrażeń. Następnie scharakteryzowali poszczególne etapy badania urazowego, które winny być wykonane przez ratownika medycznego. Całkowicie inne postępowanie dotyczy ratowników taktycznych. Priorytetem ich działania jest wykonanie zadania bojowego a celem jest właściwa taktyka dlatego ratownicy taktyczni zobowiązani są do wykonywania odpowiednich czynności we właściwym czasie. Wytyczne TCCC podzieliły opiekę nad pacjentem w środowisku taktycznym na trzy fazy. Ponadto, wyróżnia się dwa schematy badania urazowego wykorzystywane na polu walki. W dalszej części artykułu dokonano szczegółowego omówienia taktycznych faz i schematów badania urazowego w warunkach pola walki.

Abstract (ENG): The authors have presented the rescue procedure in cases of hypovolemic shock for medical rescue workers and tactical combat rescuers. They have paid attention to the priorities in civilian and battlefield surroundings. They have emphasised that a tactical combat rescuers (who often work alone) operate according to TPA and MARCHE protocols. In the CUF phase, the priority (considering the importance to stop the haemorrhage) is to apply a tactical band (preferably by the injured themselves). In the TFC phase, the tactical rescuer is focused on medical treatment, and therefore many procedures are performed at this state. The most basic one is of course stopping the bleeding. If it is to no avail, tactical rescuers should resort to haemostatic means. The authors have proceeded to discuss haemostatic medications recommended by the TCCC guidelines.

Abstract (PL): Autorzy przedstawili działania ratownicze we wstrząsie hipowolemicznym uwzględniając działania ratownika medycznego i ratownika taktycznego. Zwrócili uwagę na priorytety działania w warunkach pokoju i na polu walki. Podkreślili, że ratownik taktyczny (działający często w pojedynkę) podporządkowuje swoje działanie przeciwwstrząsowe wytycznym protokołu TPA i MARCHE. W fazie CUF priorytetowym zadaniem (pod względem zatrzymania utraty krwi) jest zastosowanie stazy taktycznej (najlepiej przez samego poszkodowanego). W fazie TFC postępowanie ratownika taktycznego skupia się na działaniach medycznych, dlatego na tym etapie wykonywanych jest wiele procedur. Podstawową jest oczywiście zatrzymanie krwawienia. W przypadku, gdy nie przyniosło to zamierzonego efektu ratownik taktyczny stosuje środki hemostatyczne. W dalszej części artykułu autorzy omówili różne środki hemostatyczne zalecane przez wytyczne TC3.

Abstract (ENG): The authors have emphasised the fact that thanks to the technological progress in the last 30 years, flights are available to virtually anyone and represent a serious competitor for other transport types because of being not only fast but often also cheaper than other means of transport. Despite the progress in the field of aerial transport, it is still prone to accidents. The authors have discussed the number of plane crashes and fatalities between 2010 and 2014. They have also paid attention to the most tragic events in the history of Polish passenger flights. The article proceeds to characterise the airport organization with regard ro airport classification. The authors have also presented the standard airport rescue equipment the organisation of the rescue action in case of emergency using the example of the Krakow Airport.

Abstract (PL): Autorzy podkreślili, że dzięki postępowi technicznemu, jaki nastąpił w ciągu ostatnich 30 lat, podróże samolotem stały się dostępne praktycznie dla każdego i stanowią mocną konkurencję dla innych typów komunikacji, ponieważ są nie tylko szybsze, ale też coraz tańsze w porównaniu do innych środków transportu. Pomimo postępu w komunikacji lotniczej i tu zdarzają się jednak wypadki. Autorzy omówili ilość wypadków lotniczych oraz liczbę ofiar śmiertelnych w latach 2010-2014, zwrócili również uwagę na najtragiczniej katastrofy dotyczące polskiego lotnictwa pasażerskiego. W dalszej części artykułu scharakteryzowali organizację portu lotniczego wiążąc to z klasyfikacja lotnisk. Przedstawili również na przykładzie Portu Lotniczego Kraków – Balice standardowe wyposażenie w sprzęt ratowniczy, a także organizacje działań ratowniczych na wypadek alarmu.

Abstract (ENG): The authors have characterised the major rescue service units operating at the Krakow Airport: the Airport Rescue and Fire Fighting Unit, the Airport Medical Emergency Unit, and Airport Security Service. The Airport Rescue and Fire Fighting Unit cooperating with the external National Fire Service is responsible for evacuating the casualties and reducing the damage done by the crash. The Airport Medical Emergency Unit supported by Medical Rescue Teams dispatched by the Krakow Emergency Service is responsible for medical care, which constitutes of primary segregation, the implementation of respective rescue procedures, and transporting the casualties to appropriate hospitals and specialist centres. Airport Security Service supports the rescue operation as a whole and coordinates the arrivals of external rescue services. After the primary procedures at the incident location, casualties should be transported to hospital emergency rooms, where, after secondary segregation, a decision on treatment or further transportation to a specialist centre is made. Additionally, psychological help at hospitals should be available to the casualties, those close to them, and for the participants of the rescue operation. Considering the fact that the incidents happening at the Airport are usually unforeseeable, all rescue services operating there must be ready for action at all times. Since rescue operations are often related to chaos and stress, all actions must be rehearsed and perfected on a day-to-day basis so that they are implemented as effectively as possible when a mass-casualty incident occurs.

Abstract (PL): Autorzy scharakteryzowali najważniejsze służby ratunkowe stacjonujące w Porcie Lotniczym Kraków Balice: Lotniskową Służbę Ratunkowo-Gaśniczą, Zespół Zabezpieczenia Medycznego Portu oraz Służba Ochrony Lotniska. LSRG współpracująca z przybyła z zewnątrz Państwową Strażą Pożarną odpowiedzialna jest za ewakuacje poszkodowanych i niwelowanie skutków katastrofy. Zespół Zabezpieczenia Medycznego Portu wspierany przez Zespoły Ratownictwa Medycznego zadysponowane z Krakowskiego Pogotowania Ratunkowego odpowiada za pomoc medyczną, na którą skład się segregacja pierwotna, wdrożenie odpowiednich czynności ratunkowych oraz transport poszkodowanych do odpowiednich szpitali i ośrodków specjalistycznych. Straż Ochrony Lotniska zabezpiecza całość akcji ratunkowej oraz koordynuje wjazd na teren lotniska jednostek przybyłych z zewnątrz. Po wstępnych działaniach na miejscu zdarzenia, poszkodowani powinni być przetransportowani do Szpitalnych Oddziałów Ratunkowych, gdzie po wtórnej segregacji zapada decyzja o sposobie leczenia ofiary lub ewentualnym re-transporcie do innego ośrodka specjalistycznego. Dodatkowo w szpitalach należy zadbać o odpowiednią pomoc psychologiczną dla poszkodowanych w katastrofie, ich bliskich oraz uczestników akcji ratunkowej. Biorąc pod uwagę fakt, że wszelkie zdarzenia mające miejsce w Porcie Lotniczym są zazwyczaj nieprzewidywalne wszystkie służby ratunkowe stacjonujące na terenie lotniska muszą być w stale przygotowane do działania. Ponieważ akcja ratunkowe wiąże się często z chaosem i stresem wszystkie działania muszą być na bieżąco ćwiczone i korygowane aby podczas zdarzenia masowego działały wg standardów w sposób jak najbardziej efektywny.